با فرا رسیدن شب در سراسر چین، نزدیک به 30 میلیون چراغ خیابانی به تدریج روشن می‌شوند و شبکه‌ای از نور را به وجود می‌آورند. در پس این روشنایی «رایگان»، مصرف سالانه برق بیش از 30 میلیارد کیلووات ساعت نهفته است - معادل 15٪ از تولید سالانه سد سه دره. این هزینه هنگفت انرژی در نهایت از سیستم‌های مالی عمومی ناشی می‌شود که از طریق مالیات‌های تخصصی از جمله مالیات بر نگهداری و ساخت و ساز شهری و مالیات بر ارزش افزوده زمین تأمین مالی می‌شوند.
در مدیریت شهری مدرن، روشنایی خیابان‌ها از روشنایی صرف فراتر رفته است. این سیستم از بیش از ۹۰ درصد تصادفات رانندگی شبانه جلوگیری می‌کند، از اقتصاد شبانه که ۱۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، پشتیبانی می‌کند و زیرساخت‌های ضروری برای مدیریت اجتماعی را تشکیل می‌دهد. منطقه ژونگ‌گوانچون پکن، ایستگاه‌های پایه ۵G را در چراغ‌های خیابانی هوشمند ادغام می‌کند، در حالی که منطقه کیان‌های شنژن از فناوری اینترنت اشیا برای تنظیم پویای روشنایی استفاده می‌کند - که هر دو نشان دهنده ارتقاء تکاملی سیستم‌های روشنایی عمومی هستند.
در زمینه صرفه‌جویی در مصرف انرژی، چین به تبدیل بیش از ۸۰ درصد از چراغ‌های خیابانی به LED دست یافته است که در مقایسه با لامپ‌های سدیمی سنتی، ۶۰ درصد راندمان بیشتری دارد. ایستگاه‌های شارژ آزمایشی تیر چراغ برق در هانگژو و سیستم‌های چندمنظوره تیر چراغ برق در گوانگژو، بهبود مستمر در بهره‌وری استفاده از منابع عمومی را نشان می‌دهند. این قرارداد اجتماعی روشنایی اساساً تعادل بین هزینه‌های حاکمیتی و رفاه عمومی را در بر می‌گیرد.
روشنایی شهری نه تنها خیابان‌ها را روشن می‌کند، بلکه منطق عملیاتی جامعه مدرن را نیز منعکس می‌کند - از طریق تخصیص منطقی منابع مالی عمومی، تبدیل کمک‌های مالیاتی فردی به خدمات عمومی جهانی. این یک معیار حیاتی برای تمدن شهری است. 
زمان ارسال: مه-08-2025